Dzieje wsi Czubrowice Kazimierz Tomczyk

OD AUTORA:

Po wydaniu książki „Dzieje wsi i parafii Racławice”, która uka­zała się w 2000 roku, widząc zainteresowanie historią lokalną, po­stanowiłem swą kolejną pracę poświęcić badaniom przeszłości Czubrowic – wsi należącej do parafii Racławice od prawie siedmiu wie­ków.

Do napisania tej książki skłoniły mnie względy osobiste. Jestem jednym z wielu mieszkańców Racławic, którzy w Czubrowicach ma­ją swoich krewnych. Z tejże wsi pochodzi moja matka – Halina – z domu Hrabia.

Racławice i Czubrowice pomimo, iż są osobnymi miejscowo­ściami, to jednak tworzą nierozerwalną wspólnotę, którą łączy nie tylko wspomniana przynależność do parafii, czy też pokrewieństwo, ale także ta sama problematyka związana z położeniem geograficz­nym.

Niniejsza próba ukazania dziejów Czubrowic, jest pierwszym opracowaniem poświęconym dziejom tej miejscowości. To, co uka­załem na kartach tej książki, to tylko zarys historii wsi, liczącej już prawie 700 lat. Zdaję sobie sprawę, że nie napisałem wszystkiego. Zapewne wiele ważnych wydarzeń z przeszłości mi umknęło, ale tylko dlatego, że podczas poszukiwań archiwalnych nie natrafiłem na te materiały.

Książka zawiera sporo fotografii i kserokopii materiałów archi­walnych, co na pewno podnosi jej wartość naukową. Wydaje mi się, że to powinno zachęcać do ponownego sięgania po nią.

Powstanie niniejszej monografii nie byłoby możliwe bez pomo­cy wielu osób, które w różny sposób przyczyniły się do jej powsta­nia. I tak serdeczne podziękowania składam: Józefowi Franciszkowi Domagale z Mysłowic, Janowi Rosiowi z Zedermana, Jolancie Gwoździewicz-Kruk z Bytomia, organiście Mariuszowi Mazurowi i ks. proboszczowi Janowi Molandzie za życzliwe udostępnienie zaso­bów archiwum parafialnego. Dziękuję mieszkańcom Czubrowic: Zenonie i Januszowi No­wińskim, Januszowi Skotnicznemu, Andrzejowi Kozłowi, Eugeniu­szowi Kozubowi i Stanisławowi Skotnicznemu. Słowa podziękowa­nia niech zechcą przyjąć również racławiczanie: Tadeusz Grzegor­czyk, Piotr

Pączek, Tadeusz Kaleta i Jerzy Mazur. Na koniec skła­dam wyrazy wdzięczności Radzie Gminy Jerzmanowice-Przeginia, Radzie Sołeckiej z Czubrowic oraz byłemu mieszkańcowi tejże wsi, Adamowi Rogożowi z Olkusza.

Za cenne wskazówki i sugestie dziękuję ks. dr hab. Jackowi Urbanowi z Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, a także dr. Andrzejowi Jureczce z Akademii Pedagogicznej w Krakowie.

Autor

Racławice, 16 sierpnia 2002 r.

Niniejszą książką dedykuję nieżyjącym już Zbigniewowi i Kazimierzowi Hrabiom z Czubrowic.