Już w czasie Wielkiego Jubileuszu 600-lecia Gotkowic, w roku 2006, była wyeksponowana informacja o tym, że dotychczas z tej miejscowości wywodzą się trzy osoby z tytułami profesorskimi, a mianowicie: Andrzej Kemona – profesor w Akademii Medycznej w Białymstoku, Stanisław Andrzej Porębski – profesor w Akademii Teologii Katolickiej (ATK) i Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego (UKSW) w Warszawie oraz Elżbieta Wiesztordt – profesor Akademii Muzycznej w Gdańsku i Bydgoszczy. Jesteśmy dumni, że z tak małej miejscowości, jaką są Gotkowice, z Parafii Jerzmanowice, wskazane osoby osiągnęły, dzięki swojej pracowitości i talentowi, tak zaszczytne stopnie naukowe. Ten artykuł ma na celu spopularyzowanie osiągnięć jednego z tej trójki, mianowicie prof. Stanisława Andrzeja Porębskiego.
Dzięki uprzejmości Dziekana Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej, ks. prof. ucz. dr. hab. Macieja Bały, dowiadujemy się, jakie były osiągnięcia naukowe prof. dr. hab. Stanisława Andrzeja Porębskiego. Otóż po ukończeniu studiów i szkolenia w Bibliotece Jagiellońskiej w zakresie kodykologii i warsztatu mediewisty, rozpoczął on zajęcia dydaktyczne w ATK z zakresu paleografii łacińskiej i edytorstwa oraz historii filozofii starożytnej, średniowiecznej i nowożytnej. Pracę doktorską nt. Jakuba z Paradyża obronił w 1976 r. Została ona nagrodzona przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego i Techniki. Opublikował także edycję tekstów Jakuba z Paradyża, poświęconych reformie Kościoła, za co również otrzymał nagrodę tegoż Ministerstwa.
W 1973 r. przebywał na stypendium naukowym w Rzymie, w 1976 r. w Paryżu, w 1982 r. w Bonn i w 1986 r. znów w Rzymie. Wynikiem prowadzonych prac było wydanie piętnastu opuskułów Jakuba z Paradyża, który żył w XV w. Prof. Porębski uczestniczył w kongresach filozoficznych w Krakowie w 1983 r., w Padwie w 1985 r. i Erfurcie w 1997 r., gdzie wygłosił referat nt. Jakuba z Paradyża. Od 1991 r. prowadził wykłady monograficzne dla studentów pt. Mistrzowie krakowscy XV w. Od listopada 1996 r. był kierownikiem Katedry Filozofii Polskiej. W latach 1996-99 pełnił obowiązki prodziekana Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej w ATK. Badał rolę filozofii w polskim średniowieczu i jej miejsce w filozofii europejskiej w oparciu o rękopisy polskie i zagraniczne, zwłaszcza spuścizny literackiej Jakuba z Paradyża.
Opublikował książki: Jakub z Paradyża. Poglądy i teksty, Warszawa 1994, Paleografia łacińska. Podręcznik dla studentów, Warszawa 1997. Ta druga książka zajmuje się badaniem rozwoju łaciny w procesie historycznym i jest niezbędna do studiowania rękopisów sprzed wielu stuleci, które się różnią od współczesnej łaciny. Wśród jego publikacji jest wiele prac translatorskich, edytorskich i redakcyjnych, a także wiele artykułów, również w językach obcych.
Prof. Stanisław Andrzej Porębski, badając historię filozofii polskiej w XV w., zgłębił również wiedzę nt. Macieja z Sąspowa, który od 1426 r. rozpoczął studia na Uniwersytecie Krakowskim, a w 1467 r. został wybrany wicerektorem tego uniwersytetu. Utrzymywałem kontakt korespondencyjny z Profesorem i otrzymałem biogram dotyczący dziejów Macieja z Sąspowa, który wykorzystałem do napisania artykułu w “Ostańcu” nr 6, w 2003 r. Zasugerowałem upamiętnienie w Sąspowie tej postaci, np. tablicą pamiątkową. Po dwunastu latach ukazała się książka Dzieje wsi i parafii Sąspów Kazimierza Tomczyka (w r. 2015), w której jest Aneks IV z informacją o Macieju z Sąspowa.
Moim staraniem jest także upamiętnienie młodszego kolegi, profesora Porębskiego, tak wybitnej Osobowości z Gotkowic i naszej parafii. Nie umiera bowiem ten, kto pozostaje w sercach bliskich. Profesor został pochowany w miejscowości Izabelin, koło Warszawy, na skraju Puszczy Kampinoskiej.
